Cow to cradle

Cradle to cradle is sinds 2 jaar helemaal hip in ons land. De bedenkers, McDonough en Braungart hebben het bekende kringloop denken in een aanstekelijke nieuwe jas gestoken. Maar de melkveehouderij, de kringloopsector pur sang, verschijnt niet op het toneel. Jammer, hier ligt een uitgelezen kans.
Cradle to cradle is vooral een ontwerpfilosofie: houd bij het ontwerpen van een product al rekening met herbestemming na gebruik. Na gebruik moet een product opnieuw de grondstof vormen voor een volgend product. Dus: van ‘wieg tot wieg’ ipv van ‘van de wieg tot het graf’. Of, nog prikkelender: ‘afval is voedsel’.
Bijvoorkeur krijgen een product en haar componenten in een volgend leven zelfs een waardevollere bestemming. Niet alleen recyclen dus, maar liever ‘upcyclen’.
En, laat upcyclen nu de corebusiness zijn van de melkveehouder! Sinds het begin van de jaartelling doet hij niet anders. Mest wordt ge-upcycled tot gras of maïs. En gras en mais en andere voor de mens onverteerbare biomassa, zoals pulp, bostel, stoomschillen etc. worden ge-upcycled tot melk en vlees. Zonder koeien heeft gras geen waarde en zou de voedingsmiddelenindustrie met een immense berg organisch afval blijven zitten.
Wat we van McDonough en Braungart kunnen leren is dat niet alles even exact uitgewerkt hoeft te zijn, als het maar inspireert, goed wordt gepresenteerd en tot bewustzijn en actie leidt. De melkveehouderij heeft een goed verhaal. ‘Cow to Cradle’ als visitekaartje. De uitdaging is dat verhaal te etaleren, verder uit te bouwen en te verfijnen. Bijvoorbeeld door te zorgen dat koeien alleen vreten wat mensen niet kunnen of willen eten, door kringlopen verder te sluiten en energieneutraal te produceren. Binnen Courage speelt deze filosofie mee in diverse projecten. Een van die projecten is ‘Veehouderij zonder soja’. Vorige week discussieerden 15 deskundigen op uitnodiging van Courage bij ‘Boer Bert’ in Kamerik, over de haalbaarheid en wenselijkheid van een melkveehouderij zonder sojaschroot. Vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties, de zuivelindustrie, diervoederindustrie en overheid concludeerden dat vermindering van het gebruik in combinatie met verduurzaming van de teelt de beste optie is. Ook waren allen het er over eens dat de melkveehouderij uitstekende kansen heeft verder te verduurzamen door kringlopen te sluiten. Nu bestaat 70% van het krachtvoer uit restproducten, dat moet naar 100%. En het laatste restje kunstmest moeten wijken voor concentraten uit drijfmest of digestaat.
Cow to cradle, als nieuw motto. Nu nog voor het voetlicht met dat verhaal.

Carel de Vries