Kwetsbaar

Maakt groei je sterker of kwetsbaarder? Veel melkveehouders die in 2007 en 2008 fors investeerden rekenden op het eerste maar beleven nu veelal het laatste. ‘No guts no glory’, zult u zeggen. ‘Stilstand is achteruitgang’. Dat is waar, maar de nieuwe realiteit in de melkveehouderij maant wel tot nieuwe afwegingen. De weg leidt altijd vooruit, maar in welke richting? Voor veel melkveehouders is verdergaande groei na afbouw van de quotering de grote droom. De zuivelsector rekent met een melkplasgroei van 20%. Rekeninghoudend met meer melk per koe, betekent dat toch minimaal 10% meer koeien. Moeten we dat wel willen? Maakt dat uw bedrijf en maakt dat onze sector sterker of kwetsbaarder? Een paar punten ter overweging.
Meer melk betekent vooralsnog meer goedkope witte bulk. Hetzelfde inkomen bij meer omzet en minder marge. Is het slim om daarin te investeren als melkveehouders en industrie? Ligt daar de toekomst voor onze melkveehouderij? Kunnen we in ons land niet beter in ketenverband investeren in de ontwikkeling van toegevoegde waarde? Nieuwe zuivelconcepten, nieuwe markten, nieuwe technologie, betere kwaliteit, hoogwaardiger vee, nieuwe dienstverlening etc.? Met kennis en kwaliteit winnen we de strijd.
Bovendien: wanneer we niet groeien hebben we nu al het klimaatdoel 2020 voor de melkveesector gerealiseerd. Groei in melk betekent dus ook groei in problemen, niet alleen voor broeikasgassen, maar ook voor ammoniak, nitraat, ruimtelijke ordening etc. Het oplossen van die toegenomen problemen gaat vervolgens weer geld kosten waardoor de marges nog kleiner worden.
Daarnaast betekent zo’n 150.000 tot 200.000 koeien erbij toename van veterinaire risico’s. En misschien vormen die wel de grootste bedreiging voor de toekomst van onze sector. MKZ kan zo maar weer toeslaan. We zien wat Q-koorts in de geitensector aanricht. Is het niet slimmer te investeren in verbetering van de veterinaire status en vermindering van de risico’s dan in verdere groei?
Over veterinaire risico’s gesproken: is het het risico wel waard om kalveren uit Oost Europa in Nederland af te mesten om het eindproduct vervolgens in Zuid Europa te vermarkten? Hoe kwetsbaar maakt ons dat? Moeten we als melkveesector niet meer regie nemen over de sector die onze stierkalveren tot waarde brengt? Krijgen wij niet vroeg of laat de rekening gepresenteerd van de risico’s die daar worden genomen?
Meer waarde en minder kwetsbaarheid, daarop ligt de focus bij de nieuwe concepten die we samen met ondernemers proberen te ontwikkelen.

Carel de Vries
Projectmanager Courage